My Photo Collection

Those are the pictures taken for the last 2 months...i already gained 10 kilos of my weight...(takaw kasi eh....)

Lead me LORD...

Lead me Lord, lead me by the hand
And make me face the rising sun
Comfort me through all the pain
That life may bring
There's no other hope
That I can lean upon
Lead me Lord Lead me all my life
Walk by me, walk by me across
The lonely road that I may face
Take my arms and let your hand
Show me the way
Show the way to live inside your heart
All my days, all my life

Refrain:

You are my light
You're the lamb upon my feet
All the time my Lord
I need You there
You are my light I just cannot live alone
Let me stay
By Your guiding love
All through my life
Lead me Lord
Lead me Lord Even though at times
I'd rather go alone my way
Help me take the right direction
Take Your road Lead me Lord
And never leave my side
All my days
All my life
You are my light
You're the lamb upon my feet
All the time my Lord
I need You there
You are my light I (just) cannot live alone
Let me stay By Your guiding love
All through my life
All through my days Lead me, O Lord Lead me Lord

Not every day can be a great day...

Not every day can be a great day -- after all, don't you think you would eventually get tired of smiling, tired of having no challenges, and tired of meeting no resistance? Learning to balance your life is impossible unless you experience all the highs and lows that the universe has to offer you. Embrace any 'bummers' that come your way --- they keep you focused, they keep you driven, and -- in the end -- they keep you happy (believe it or not).

PANGARAP…………KAHAPON, NGAYON AT BUKAS

Lahat tayo ay may kanya-kanyang pangarap sa buhay. Ang magkaroon ng magandang kinabukasan at mamuhay ng matiwasay.

Bakit hindi mo subukang isulat ang iyong mga pangarap at unti-unting bigyan ng buhay at dalin sa katotohanan.

Ito ang aking kwento….kahapon ako'y nangarap, ngayon ang takdang panahon, bukas na walang hanggan…

KAHAPON…

Kahapon ako'y nangarap, ang pumunta ng ibang bansa at doon hanapin ang kapalaran. Marahil gawa na rin ng kahirapan na aking nakamulatan. Ako'y lumaki sa mundong salat sa maraming bagay. Subalit hindi ito naging hadlang upang ako ay mangarap bagkus ito ang naging hamon upang lalong magsumikap at harapin ng buong tapang ang mga hamon ng buhay.

Libre ang mangarap sabi nga ng marami. Doon, maari mo daw maabot ang mga bituin, maglakbay sa kung saan, maging ang iyong sinisinta maari mong makasama. Pangarap……pangarap……tunay ngang kay sarap mangarap.

Hindi dito natatapos ang gulong ng buhay. Hindi rin maaring mangarap na lamang ako habang buhay. Alam kong hinihintay ako ng aking kapalaran, kapalaran na magbibigay buhay sa mga pangarap na aking nalikha, ang tanging kailangan lamang ay bigyang kulay at pagpapahalaga. Alam kong sa takdang panahon at sa kalooban ng Amang Maylikha, ang munting pangarap ay magiging sa katotohanan.

NGAYON...

Ngayon dumating na ang panahon upang bigyang kulay at buhay ang aking mga pangarap. Handa na akong harapin ang aking kapalaran. Ang munting pangarap ay unti-unit ng umuusbong at patuloy na yumayabong. Sa tulong ng Amang Maylikha, ang makarating sa ibang bansa ay dumating na. Panibagong buhay, mas malalaking hamon, mga pagsubok at pangungulila sa pamilya ito ang mga hinaharap ko ngayon dito sa Gitnang Silangan.

Akala ko ng ako'y musmos pa lamang na masarap magtrabaho sa ibang bansa. Ang kumita ng malaki at masunod ang luho sa buhay. Subalit sadyang napakahirap, ang malayo sa pamilya at mamuhay mag-isa. Dala ng kahirapan sa bansang kinalakhan napipilitan ang karamihan na lumayo sa kailang mga minamahal. Maaring mas maganda ang buhay na kinapuntahan ng iba subalit hindi lahat, at masasabi ko na isa ako sa pinalad. Kahit na hindi ganun kalaki ang sahod, maganda naman ang kompanya at pakikisama ng mga amo ko.

Masakit isipin na nag-iiba ang pagtingin ng mga taong mababaw ang pang-unawa. Pag sinabing ikaw ay galing ng ibang bansa, mayaman ka na sa lahat ng bagay pero lingid sa kanilang kaalaman ang mga hirap na pinagdaanan upang masaganang buhay ay makamtan.

Ito lamang ang pinangako ko sa aking sarili, na manatiling mababa at huwag mapagmalaki, ang lumingon sa pinanggalingan at magpasalamat sa kung ano ang nakamtan.

BUKAS…

Sa bawat paglubog ng araw kasabay ng mabagal na takbo ng oras, ako'y patuloy na nangangarap at umaasang pagdating ng bukas buhay na pinapangarap ay aking makamtan. Simple lamang, ang maiahon sa hirap ang aking mga magulang at mabigyan ng magandang buhay…..buhay na puno ng pag-asa at pagmamahal.

***maraming salamat sa pagbasa……maaring masasabi mong ang aking nailathala ay katawa-tawa o korni……pero tanong ko lang kaibigan……May pangarap ka ba sa buhay? Subukan mong suriin ang iyong sarili……hangang sa muli……

PANGARAP……KAHAPON, NGAYON AT BUKAS
By: KIKO d' Great
02 Hulyo 2007 // 8:49 am